سل یا توبرکولوز

سل یا توبرکولوز یک بیماری مشترک بسیار خطرناک است عامل آنمایکوباکتریوم بوویس است.

در جاهایی که پرورش گاو به طور متفرق انجام می شود، این بیماری شیوع زیادی ندارد.

در استان های جنوبی کشور کمترین میزان شیوع و در
لرستان بیشترین شیوع را دارد (در همدان و کردستان به
ترتیب دومین و سومین شیوع را دارند)

طرز انتقال بیماری سل

طرز انتقال بیماری سل یا توبرکولوز، بیشتر تنفسی است ولی از راه
گوارشی و تبادلات جنسی و جلدی هم میتواند منتقل شود.

علائم بالینی

بدلیل موضعی شدن جراحات سلی در مناطق مختلف بدن و
همچنین مزمن بودن آن، تشخیص درمانگاهی سل مشکل است.

بیماری سل یا توبرکولوز، لاغری تدریجی (همراه با هیچ بیماری دیگری )، همواره
باید گمان ابتلا به سل را برانگیزد.

کم و زیاد شدن اشتها، جلای غیر طبیعی موها و نوسان
گرمای داخلی بدن، اغلب در این بیماری رخ می دهد.

ابتلاء ریوی بوسیله سرفه مزمن در اثر برنکوپنومونی مشخص می شود.

سرفه ها، صدادار نیستند و فقط گاهی یکی دوبار عارض می شوند آه اغلب آهسته،

کوتاه و مرطوب می باشند و به آسانی در اثر فشار ویا
در اثر کار و حرکت (مخصوصا صبح زود و در هوای سرد )
بوجود می آیند.

بیماری سل یا توبرکولوز، درمراحل پیشرفته که ریه مبتلا می شود، تنگی نفس
توام با افزایش تعداد و عمق تنفس آشکار است.

بزرگ شدن غدد لنفاوی مد یاستن گاها دیده می شود.

گاهی اورام پستان سلی هم وجود دارد آه اکثراً پس از
زایمان این علائم خود را نشان میدهند.

تشخیص بیماری سل یا توبرکولوز

به علت اهمیت بیماری سل در انتقال به انسان، تشخیص دقیق این بیماری در دامداری ها بسیار مهم می باشد.

جهت تشخیص بیماری سل از تستی موسوم به تست
توبرکولین استفاده می شود.

در بیماری سل یا توبرکلوز، رقیق به صورت بین جلدی در PPD یک دهم میلی لیتر ناحیه گردن تزریق می کنیم.

در ابتدا موی قسمتی از وسط گردن را می تراشند و سپس ضخامت پوست را به ط ور دقیق اندازه گیری کرده و یادداشت می نمایند.

پس از ضد را بین پوست PPD ٠ میلی لیتر / عفونی نمودن محل، مقدار ١ تزریق میکنند و پس از ۴٨ ساعت ضخامت پوست را اندازه‌گیری می نمایند.

اگر ضخامت از دو برابر تجاوز کند، واکنش را مثبت
١ برابر باشد ،آن را منفی محسوب کرده / و اگر کمتر از ۵
و بین این دو حالت را مشکوک می‌نامند.

هدف ما در ارائه این مطلب آگاهی کامل شما درباره سل یا توبرکولوز می باشد.