ساختار بدن ماهی سبب تشکیل بافت ها و سیستم های اندامی در کنار هم میشود. هر کدام از اندام های موجود در بدن دارای نقشی مختص به خود میباشند.
ساختار دمای بدن ماهی
ماهی ها جزو مهره داران خونسردی میباشند که بطور معمول قادر به زندگی در همان دمای آب یکسان با دمای داخلی بدن خود هستند.
اما میزان دمای داخلی بدن پستانداران باید بیشتر از میزان دمای محیطی باشد که در آن زندگی میکنند. پستاندار توانایی زندگی در محیط سردتر از دمای داخلی بدن خود را ندارد. چون قرارگیری آن در این دما سبب کاهش دمای داخلی بدن و در نهایت سرمازدگی میگردد. سرمازدگی سبب کاهش ضربان قلب پستاندار و در نتیجه مرگ آن میشود.
تمامی ماهی های آکواریومی و ماهی های آب شیرین همچون بدن پستانداران دارای محدوده دمایی است که در صورت خارج شدن دما از آن محدوده ، مرگ ماهی رخ میدهد.
نحوه تنفس ماهی
ماهی ها اکسیژن مورد نیاز خود را توسط آبشش های مملو از رگ های خونی از آب دریافت میکنند.
بلعیدن آب توسط ماهی سبب وارد شدن فشار بر روی آبشش ها و ایجاد شکافی کوچک میان آبشش و خروج آن میگردد.
میزان حرکات تنفسی ماهی بطور حدودی بر اساس اکسیژن مورد نیاز و میزان غلظت آن در آب تعیین میگردد.
دقت کنید درون آکواریوم بایستی میزان کافی اکسیژن درون آب وجود داشته باشد. چون حباب های موجود در سطح آب فاقد اکسیژن هستند و عمل اکسیژن رسانی را انجام نمیدهند.
آبشش ها زمانی توانایی جذب و دریافت اکسیژن را دارند که ماده ای شیمیایی درون آب موجود باشد.
ساختار اعضای داخلی بدن ماهی
اغلب بدن ماهی متشکل از ماهیچه ای جانبی بزرگ در اطراف ستون فقرات است. که به وسیله بافت پیوندی به نواحی مربوط به مهره ها تقسیم بندی میگردد.
اندام های داخلی در ابتدای باله مقعدی شروع میگردد که بیانگر انتهای دستگاه گوارش بدن آن است.
ماهی ها همچون پستانداران دارای اندام های داخلی معده ، روده ، جگر ، طحال ، کلیه و… میباشند.
ساختار فلس بدن ماهی
پوست ماهی ها دارای پوششی مات یا شفاف به نام فلس میباشد ، فلس سبب محافظت از پوست ماهی در مقابل بیماری های پوستی حاصل از تابش نور خورشید ، اشیاء تیز و اندام های داخلی بدن آن میگردد.
شفافیت فلس ماهی بیانگر وجود رنگدانه های پوستی است.
باله ماهی ها
بطور تقریبی تمامی ماهی ها برخوردار از (۲) باله جفت سینه ای و شکمی به علاوه (۳) باله غیرقابل جفت پشتی ، مقعدی و دمی میباشد.
محافظت از این باله ها به وسیله پرتوهایی استخوانی یا غضروفی انجام میگیرد.
برخی از گونه ها دارای باله چربی کوچک متشکل از چربی و فاقد پرتو میباشند.
ساختار مثانه هوادار بدن ماهی
اکثر ماهی ها دارای نوعی اندام به نام مثانه هوادار میباشند. مثانه هوادار نوعی کیسه سرشار از گاز است که درون حفرات بدن قرار دارد.
مثانه هوادار ماهی (۲) حالت دارد :
▪مثانه هوادار بدن ماهی احتمال دارد ، بسته باشد.
▪امکان دارد این اندام به وسیله مجرا با دستگاه گوارش ارتباط برقرار کند.
کاربرد مثانه هوادار ماهی مهار وزن آن و مدیریت حالت شناوری است.
لابیرنت ماهی
برخی از ماهی ها دارای اندامی متفاوت و جداگانه از آبشش به نام لابیرنت میباشند و ماهی های لابیرنت دار محسوب میشوند.
جایگاه قرارگیری این اندام در سر و در پشت آبشش است.
این اندام هنگام ، وجود میزان کمی از اکسیژن درون آب کاربرد خود را نشان میدهد و سبب اکسیژن رسانی ماهی میگردد.
لابیرنت ، اکسیژن موجود در هوا را بطور مستقیم وارد جریان خون میکند.
خط جانبی ماهی
اکثر ماهی های آکواریومی آب شیرین دارای نوعی خط در امتداد بدن میباشند. این خط جانبی مملو از لوله های ترشح مایعات بدن آن ها است.
کاربرد خط جانبی به عنوان گوش ماهی است و سبب هدایت ارتعاشات و فرکانس های پایین میشود.
ناحیه اختصاصی خط جانبی به عنوان هشدار دهنده در مواقع وجود خطر و شکارچی به ماهی کمک میکند.
سوراخ های بینی ماهی
ماهی ها دارای (۴) عدد سوراخ بینی به عنوان اندام های بویایی میباشند.
این سوراخ ها به دلیل عدم ارتباط به دهان و آبشش تاثیری در تنفس ماهی ندارد.
