تغذیه در تولید مثل گاو

تغذیه در تولید مثل گاو ، جزو فرآیند های اساسی در بهره وری و گوساله زایی آن است. تغذیه این چرخه زیستی گاو بایستی بطور دقیق مدیریت شود.

نقش تغذیه در تولید مثل گاو

تغذیه یکی از مهمترین عوامل مدیریتی در دستیابی به اهداف پرورش گوساله و دستیابی به فصل زایش کوتاه هر ساله در گله های پرورش گاو می باشد.

مواد غذایی مربوط به تولید مثل در گوشت گاو و گاوهای شیری معمولا سبب تولید انرژی میشود.

البته گاوهای شیری بطور معمول توسط جیره‌هایی تغذیه می‌شوند. که سبب انرژی کافی در دوران شیردهی میشود.

سطح انرژی و وضعیت بدن قبل از زایمان بر روی زمان فحلی آن تاثیر میگذارند. نیازهای خوراک در طول چرخه تولید مثل متفاوت است.

مراحل مهم تغذیه در تولید مثل گاو

چهار دوره نیاز به مواد مغذی گاو گوشتی وجود دارد و به طور کلی سه دوره برای گاوهای شیری وجود دارد.

دوره اول :

▪این دوره ، فاصله ای میان زایش تا پرورش است. این دوره (۹۰_۷۰) روز طول میکشد. و جزو دوره هایی است که گاو دارای حداکثر نیاز غذایی است.

دوره دوم :

▪دوره دوم ، فاصله ای میان اصلاح نژاد مجدد تا از شیر گیری گوساله گوشتی بمدت (۱۵۰_۱۲۰) روز است. گاو گوشتی بایستی در حین شیردوشی وزن اضافه کند. 

دوره سوم :

▪دوره سوم شامل از شیر گیری تا (۵۰) روز قبل از زایمان بمدت (۱۰۰) روز است. گاو گوشتی در این دوره فقط باید وضعیت خود را حفظ کند و به رشد جنین ادامه دهد. تغذیه گاو شیری باید مدیریت شود تا در ماه های آخر شیردهی وزن بدن خود را افزایش یا کاهش دهد. تا شرایط بدنی مورد نظر و آماده ورود به دوره خشکی پایدار فراهم شود.

مرحله چهارم :

دوره اخر ، مرحله ای بحرانی است و این دوره (۵۰) روز قبل از زایمان است. در این دوره (۷۵)٪ رشد جنین اتفاق می افتد. گاوها بطور معمول در این دوره خشک شیردهی نمیکنند. 

نقش تغذیه در گاو های شیری

گاوهای شیری بطور معمول برای تولید شیر بهینه در طول دوره شیردهی (۳۰۵) روزه خود تغذیه می شوند.

بطور معمول گاوها در طول شیردهی سنگین وزن خود را کاهش می دهند و در طول باقیمانده شیردهی مجدد وزنشان به مرور کاهش پیدا میکند.

گاوهای شیری نباید در طول دوره خشکی بیش از حد تغذیه شوند. زیرا استعداد ژنتیکی برای اختلال شرایط بدن برای حداکثر رسانی تولید شیر از طریق مقاومت به انسولین وجود دارد.

گاوهای بزرگتر نسبت به گاوهای کوچکتر به غذای بیشتری برای نگهداری نیاز دارند. گاوهایی که شیر بیشتری می دهند به تغذیه بیشتری با میزان بیشتری از پروتئین نیاز دارند.

مکانیسم اثر پروتئین در تغذیه گاوها

پروتئین مورد نیاز گاوهای در حال رشد و شیرده سنگین اغلب سبب محدودیت میشود. در حالی که گاوهای خشک بالغ اغلب با پروتئین بیش از حد تغذیه میشوند.

اگر تلیسه ها در سن (۲) سالگی به دنیا می آیند باید از شیر گیری تا تولید مثل به اندازه کافی تغذیه شوند. این هدف برای اقتصاد گله بسیار مهم است ، زیرا قبل از این مرحله عدم وجود گوشت گاو یا شیر برای فروش نشان دهنده سرمایه گذاری و ریسک قابل توجهی است.

حتی در دسته‌های نیاز تغذیه‌ای ، گاو ها از تغذیه و جابجایی در زیرگروه‌ها سود می‌برند. تلیسه‌های سبک وزن در هنگام شیر گیری باید بیشتر از تلیسه‌های سنگین‌تر برای رسیدن به بلوغ در فصل تولید مثل افزایش پیدا کنند.

تغذیه تلیسه ها

این تلیسه ها همچنان در حال رشد و همچنین شیردهی هستند و ممکن است ظرفیت شکمبه برای تامین انرژی مورد نیاز پس از زایش را تنها در علوفه نداشته باشند. نظارت بر میزان رشد برای دستیابی به اهداف پرورش موفق مهم است.

ممکن است برای پتانسیل تولید مثلی بهینه ، تغذیه گاو تکمیلی از هر دو خوراک پرانرژی و پروتئین بالا به تلیسه های گوساله اول مورد نیاز باشد. گوساله های تلیسه های گوساله اول ممکن است (۴۰_۳۰) روز زودتر از گوساله های گاوهای گله اصلی از شیر گرفته شوند. تا به تلیسه فرصت بیشتری برای رشد و بهبودی از نیازهای مرتبط با شیردهی داده شود.

گاوهای شیرده بطور معمول بر اساس تولید شیر تغذیه می شوند. 

آنها ممکن است به صورت جداگانه با کنسانتره تغذیه شوند یا بر اساس تولید شیر به گروه هایی تقسیم شوند و با جیره مخلوط کل مناسب تغذیه شوند.