نحوه ی برداشت ماهی کپور بدلیل نداشتن تخلیه مناسب، حوضچه های دریاچه ایی ، متفاوت تر از ماهیان دیگراست. در ماهی قزل الا معمولا بستر بتنی و تعبیه دریچه خروجی کار را آسان نموده است.
استخر پرورش کپور
برای پرورش ماهی کپور از استخرهای غیرقابل شستشو یا استخرهای قابل تخلیه با خندق برداشت بلند ، یا حوضچه هایی با چاله های برداشت داخلی یا خارجی استفاده می شود.
و این تفاوت ساختاری حوضچه های کپور با ماهیان سردآبی است. زیرا در حجم بالای پرورش کپور هزینه ساخت بتنی بسیار گزاف خواهد بود.

نحوه ی برداشت کپور از استخر
نحوه برداشت ماهی ها معمولاً توسط تورهای دریایی صورت میگیرد.
طول شبکه توری باید ۱٫۵ برابر عرض حوضچه ها باشد ، اما بیش از ۱۲۰-۱۵۰ متر نباشد.
در استخرهای غیر قابل شستشو می توان برداشت انتخابی انجام داد.
حداکثر وزن کپور ماهی که می تواند از طریق شبکه های مختلف اندازه مش عبور کند:
۲۰ میلی متر اندازه مش = ۲۰ گرم ماهی ؛
۲۵ میلی متر = ۴۰ گرم
۳۰ میلی متر = ۱۰۰ گرم
۳۵ میلی متر = ۱۷۰ گرم
۴۰ میلی متر = ۲۷۰ گرم
۵۰ میلی متر = ۴۰۰ گرم
از آنجا که کپور منطقه ای را که در آن به جستجوی غذا می پردازند بدون گل نگه می دارد ، تغذیه باید در طول دوره رشد در منطقه برداشت انجام شود.
در زمان برداشت آب باید به آرامی تخلیه شود (۱-۳ روز از یک استخر ۱ هکتار ، ۸-۱۴ روز از ۳۰-۶۰ هکتار استخر).
ماهی ها در عمیق ترین قسمت استخر جمع می شوند ، مگر اینکه با کاهش ناگهانی سطح آب ، یا سر و صدا آنها را بترسانند.
ماهی کپور به سمت آب ورودی شنا می کند. پس مقدار کمی آب به حوضچه نزدیک محل زهکشی برای تمرکز ماهی سرازیر می شود ، خصوصاً اگر دمای آب زیاد باشد.
وقتی مقدار زیادی ماهی در چاله های برداشت متمرکز می شود ، هوادهی باید تأمین شود. پاشیدن آب روی سطح معمولاً کافی نیست.
برداشت نسبی (بدون توجه به قابل استخراج و غیر قابل شستشو بودن استخرها) با بهبود شرایط برای جمعیت باقیمانده ، تولید کل استخرها را افزایش می دهد.
نحوه ی برداشت کپور شیوه ایی پیچیده نیست، و حضور عملی برای مشاهده کار میتواند کمک زیادی به شما باشد.