تفاوت گاوداری صنعتی و سنتی در چند زاویه می توان به آن پرداخت. و گاوداری صنعتی در بعدی بزرگتر و گسترش یافته و امکانات چشمگیری دارد.
ولی گاوداری سنتی در بعدی کوچکتر از آن به چشم می خورد ما در این موضوع به ابعاد آن می پردازیم.
خصوصیات گاوداری سنتی در مقایسه با صنعتی
دامداری سنتی از حداقل امکانات و تجهیزات برخوردار است و در این شیوه نگاه بهره بردار، نگاه معیشتی به دام است.
در دامداری های سنتی، سرمایه گذاری فقط در دام است و ریسک سرمایه گذاری در سنتی ها پایین تر از دامداری های صنعتی است.
در دامداری های صنعتی با توجه به این که دام به صورت متمرکز پرورش داده می شود، آسیب پذیری بیشتر است.
و رعایت یک سری اصول و فنون و دانش را می طلبد که این خود از موانع رشد دامداری های صنعتی است.
دلایل بروز روند کند تبدیل دامداریهای سنتی به صنعتی
در واحدهای صنعتی چون دام با یک منظور خاص نگهداری می شود.
دانش فنی از جهات مدیریت، تغذیه و بحثهای اصلاح نژاد دام از اصول کار است؛
زیرا اگر نیاز دام از این حیث تأمین نشود قطعاً نمی توان بازده تولید مورد انتظار را پاسخگو باشد.
از سوی دیگر چون پرورش دام این واحدهای صنعتی به صورت متمرکز است.
بروز هر عارضه ممکن است خسارات سنگینی ایجاد کند، بنابراین حضور دامپزشک در این دامداری ها ضروری است و دامدار باید از نظر اطلاعات فنی و بخصوص مدیریت در سطح بالایی باشد .
ارتقای سطح آگاهی بهره برداران به نوع دام و کاری که انجام می دهند،
برگزاری دوره های آموزشی، اعمال سیاستهای حمایتی چون تأمین مصالح ساختمانی در گذشته
و اعطای تسهیلات بانکی را از جمله سیاستها و حمایتهای دولت برای تبدیل دامداری های سنتی به صنعتی می باشد.
مقایسه قیمت دامی در روش سنتی و صنعتی
در دامداریهای سنتی چون نگاه تولید، معیشتی و خانوادگی است، هزینه های نیروی انسانی را لحاظ نمی کنند.
و تصور اذهان بر این است که قیمت تمام شده نسبت به دامداری های صنعتی پایین تر است.
اما اگر بازده تولید و میزان خروجی محصولات در کنار هم قرار بگیرد، خلاف این اثبات خواهد شد.
به طور مثال یک گوساله بومی در یک دامداری سنتی طی یک دوره شیردهی دو تن شیر می دهد،
اما تولید یک گاو اصیل در دامداری صنعتی۸تن شیر است.
در دام سبک همچنین تصوراتی وجود دارد و به اعتقاد سنتی ها با تأمین علوفه از مراتع، قیمت تمام شده گوشت نسبت به واحدهای صنعتی پایین تر است.
اما این که دامدار برای رسیدن به مرتع باید چه هزینه ای را متقبل شود، محاسبه نمی شود.
با وجود تمام این مسایل دولت هیچ اصراری بر تجمیع دامداری های سنتی و تبدیل آنها به صنعتی ندارد و لزومی برای انجام این کار نمی بیند.
زیرا سالهاست روستایی با دامداری عجین شده است. اما مقتضیات تولید و لزوم افزایش بهره وری، بهره بردار را به سمت بهینه سازی فرایند تولید هدایت می کند.
و روستاییان چاره ای جز تن دادن به بهینه سازی فرایند تولید ندارند .
تفاوت دامداری صنعتی و سنتی چیست؟
برای پرورش گوسفند، بز و گاو به روش سنتی نیازی به تجهیزات گران قیمت نیست.
و عملا با تعداد کم دام ها امکان پرورش دام وجود دارد
البته با صنعتی کردن دامداری عملا می توان دو یا سه برابر روش سنتی سود به دست آورد.
١- در روش صنعتی هزینه نگهداری از دام ها بیشتر است و دلیل آن متمرکز بودن تعداد زیادی از دام ها در کنار هم است که باعث بروز بیمارهای دامی می شود.
٢- در روش صنعتی حتما باید ساختمان گاوداری و گوسفندان کاملا مجهز باشد،
و برابر با استانداردهای جهانی باشددر صورت که در روش سنتی خیلی از بخش های ساختمان دامداری وجود ندارد.
٣- افزایش بهره وری و سوددهی در روش صنعتی نسبت به روش سنتی
۴- ریسک کمتری در روش سنتی دامپروری وجود دارد در صورتی که با رعایت اصول فنی و بهداشتی
در روش صنعتی امکان بازگشت سریع سرمایه و همچنین سوددهی بالا وجود دارد.
هدف ما از ارائه این مطلب گسترش آگاهی شما درباره تفاوت گاوداری صنعتی و سنتی می باشد امیدواریم برایتان مفید واقع گردیده باشد.
